Młode kury odkryliśmy na Islandii w zwykłym sklepie spożywczym, w okolicy świąt Bożego Narodzenia. Jednak okres świąteczny rządzi się swoimi prawami i w miarę upływu czasu zaopatrzenie w ciekawe produkty staje się coraz bardziej ubogie. Zniknęły więc też nasze kury. I tu z pomocą przychodzi sklep azjatycki, gdzie zawsze takie młode mięsko dostaniemy. Kiedy tylko owa kurka ląduje w naszym koszyku, ekspedientka – Wietnamka z zachwytem opowiada o potrawach, jakie z niej przygotowuje i jak bardzo smaczne to jest mięso. I rzeczywiście – zarówno wygląd, jak i smak przypomina mi babcine obiady. Na talerzu lądowały świeżutkie, żółte, nieprzerośnięte tłuszczem kury, które jeszcze chwilę temu spacerowały sobie po podwórku, wyskubując jakieś ciekawe kąski z sięgającej im po brzuchy trawy.
Właśnie o takiej kurze w roli głównej traktuje poniższy przepis. Jej smak jest najbardziej zbliżony do kur, jakich Azjaci używają na co dzień. Ważną częścią przygotowania zupy jest zblanszowanie lub zanurzenie kury w gorącym oleju przed właściwym, wolnym gotowaniem. Nie mniej istotna jest jakość bulionu. Powinien być on oczywiście przygotowany po chińsku, a więc na kurczaku i żeberkach z dodatkiem imbiru, szczypioru i wina ryżowego.
SKŁADNIKI
- 1 kura (1-1,2 kg)
- garnek oleju do głębokiego smażenia lub wody do zblanszowania
- 1,2 l chińskiego bulionu
- 3 gałązki szczypioru, pociąć na krótkie odcinki
- 5 plastrów imbiru
- 1 łyżeczka pieprzu syczuańskiego
- 1 łyżeczka soli
- 3 łyżki wina ryżowego
- 170 g suszonych czerwonych daktyli
- garść suszonych jagód goji
- 6 łyżek sosu sojowego
- liście kolendry do dekoracji
WYKONANIE
Zanurzyć kurę w gorącym oleju lub we wrzątku na 3-4 min. Wyjąć i odstawić na chwilę do odsączenia.
Włożyć kurczaka do dużego garnka, zalać bulionem, dodać szczypior, imbir, pieprz syczuański, sól i wino ryżowe. Doprowadzić do wrzenia, zmniejszyć ogień na minimalny i gotować przez 1 godzinę pod przykryciem.
Dodać czerwone daktyle i jagody goji. Obrócić kurę, przykryć garnek i gotować jeszcze 50 min. Mięso powinno być tak miękkie, by łatwo dało się dzielić pałeczkami lub łyżką w zupie. Podawać na gorąco, posypując kolendrą.
thiessa says
5 lutego, 2012 at 20:45Mlodej kurki wygrzebujacej z gleby robaki zazdraszczam. A czerwonycyh daktyli jeszcze bardziej. Chcialam wykorzystac do paru przepisow kuchni koreanskiej, ale jak pytalam, czy maja to jak na wariatke sie na mnie patrzyli.
kuchniaazjatycka.com says
5 lutego, 2012 at 21:44Rozumiem Twój ból, bo też kiedyś straciliśmy nadzieję, że uda się je kupić. Aż tu kiedyś przy okazji zakupów świeżych warzyw w sklepie wietnamskim spytaliśmy o czerwone daktyle i ekspedientka od razu przybrała azymut na konkretne miejsce na półce i nam je wręczyła :) Tak byliśmy zaskoczeni i wygłodniali daktyli, że wzięliśmy kilka paczek. Jeśli masz gdzieś w okolicy sklepy z azjatycką żywnością, to może poproś żeby Ci je sprowadzili. Czasem to działa :)