O smażonych makaronach kuchni chińskiej czy tajskiej mówi się dużo i podaje się je wszędzie. Japoński stir-fry jest mniej znany, a ciekawy ze względu na odmienność smaku od tych wcześniej wymienionych. Yakisoba serwowana jest z kilkoma dodatkami, których zestaw różni się w zależności od regionu Japonii. W naszej wersji yakisoby dodatkami są: czerwony marynowany imbir, suszone płatki bonito oraz sproszkowane wodorosty aonori. W kategorii dań japońskiej kuchni, składniki tej potrawy są bardzo podstawowe, więc radzimy się za nimi rozejrzeć w sklepach z japońską żywnością. Dodatki te nadają daniu najwięcej smaku, więc bez nich skończylibyście ze zwyklastym i nudnym smażonym makaronem.

Uwielbiam suszone płatki bonito. Lekko wędzony, rybny posmak pełen charakterystycznego smaku umami. Wystarczy dosłownie kilka leciusieńkich płatków, żeby w głowie przenieść się do małej japońskiej restauracyjki. Kupiliśmy gigantyczną torbę bonito w Tokio, ale bez problemu dostaniecie je na allegro czy w innych sklepach online. Marynowany imbir z kolei daje potrawie lekką ostrość i kwaskowatość. Dostępny jest zalewie, w torbach lub słoiczkach, podobnie jak biały imbir do sushi. Największy problem może być ze sproszkowanymi wodorostami aonori. My swoje kupiliśmy od miłego starszego Japończyka ze sklepu japońskiego w Oslo, ale ponieważ w sklepie akurat aonori brakło, odsypał nam go nieco ze swojej kuchni. W tym przypadku przyznaję, że może to być składnik nieco trudniejszy do zdobycia. Aonori nie ma niestety nic wspólnego z popularnymi wodorostami nori i nie można ich stosować zamiennie. Poszukajcie w sklepach i może się Wam poszczęści. Aonori ma oczywiście morski posmak, ale ma też, według nas, bardziej ziołowo – herbacianą nutę. Maleńkiego komentarza wymagają też sosy zastosowane w tym przepisie. Sos worcestershire, powszechnie dostępny na świecie w „zwykłych” sklepach ma nieco inni smak niż japońska wersja. Podobnie z sosem sojowym. Japoński sos sojowy różni się bardzo od chińskiego czy tajskiego, więc zgodnie z zasadami, jakie podajemy w Poradach, nie powinno się stosować tych składników zamiennie.

Dosyć już o problemach ze składnikami. Wiadomo, że żeby coś ugotować, trzeba mieć z czego. Po skompletowaniu wszystkiego, reszta jest prosta i szybka. Jak to ze „stirfrajami” (wow, ale to wygląda!) bywa. Po usmażeniu nakładamy szybko na talerz i obsypujemy dodatkami. Każdy może sobie nałożyć, ile mu się podoba, czego lubi najbardziej. Ja oczywiście zżarłem pokaźnej wielkości górę bonito, które doskonale pasuje do smażonego mięsa.