Nasza dzisiejsza propozycja jest bardzo podobna do char siu. Bardzo, bardzo podobna. Tajowie bardzo chętnie zaadoptowali chińską pieczoną wieprzowinę i dodali do niej nieco swoich smaków. Pisaliśmy kiedyś, że zdecydowana większość potraw sprzedawanych na tajskich ulicach, to dania wywodzące się z kuchni chińskiej, ponieważ to Chińczycy jako pierwsi zaczęli sprzedawać jedzenie na ulicznych stoiskach. Po jakimś czasie chińskie potrawy zostały nieco zmienione według tajskich upodobań. Taka właśnie powstała tajska pieczona wieprzowina muu daeng. Przepis nadal jest bardzo podobny do char siu i metoda przygotowywań też jest podobna do char siu. Oprócz typowych chińskich składników, jak przyprawa pięciu smaków i inne, dodajemy też bardziej tajskie składniki, jak galangal czy korzenie kolendry.

Zarówno chińska, jak i tajska pieczona wieprzowina często ma charakterystyczny mocny czerwony kolor. Dawniej kolor ten powstawał m.in. poprzez marynowanie mięsa w odpowiednio skomponowanych przyprawach oraz zalewie z fermentowanego czerwonego tofu. Niestety w dzisiejszych czasach niemal większość sprzedawców zarówno char siu, jak muu daeng idzie na łatwiznę i smaruje mięso sztucznym barwnikiem. Wolelibyśmy sobie dać odrąbać nogi tępym tasakiem do cięcia muu daeng, niż zaproponować Wam dodanie sztucznych barwników. Naturalnie czerwone barwniki zazwyczaj są na bazie buraka, który niestety całkowicie zmieniłby smak potrawy. Lepiej jest więc zrezygnować z czerwonej jak płachta na byka wieprzowiny i postawić na łagodniejszy kolor, ale w pełni naturalny. Zwłaszcza, że według nas ten mocny czerwony kolor wcale nie wygląda szczególnie zachęcająco, zwłaszcza jeśli wiemy, że powstał w wyniku obsmarowania mięsa sztuczną farbą.

Tradycyjnie muu daeng piecze się w specjalnych piecach opalanych drewnem, w których mięso zawieszane jest na hakach. Jeśli macie w domu naprawdę wysoki piekarnik, który idealnie równo rozprowadza ciepło, to możecie bawić się w zawieszanie mięsa na kratce u góry. Świat się jednak nie zawali, jeżeli zwyczajnie upieczemy je leżące na płasko. W takim wypadku mięso musimy bardzo często obracać i smarować słodkim syropem na bazie m.in. syropu słodowego, sosu hoisin i miodu. Częste smarowanie powoduje, że mięso będzie pokryte piękną skórką. Mięso musi być naprawdę dobrze wypieczone, z zewnątrz błyszczące i miejscami dość mocno podpieczone.

Muu daeng rzadko kiedy jedzone jest samo, choć zanurzone w sosie do maczania jest naprawdę pyszne. Najczęściej wykorzystywane jest do dania khao muu daeng, czyli prostego ryżu z dodatkiem naszej pieczonej wieprzowiny i sosu, oraz do pysznej zupy z wontonami, na którą przepis podamy następnym razem.

Oprócz przepisu na pieczoną wieprzowinę muu daeng, podajemy także przepisy na dwa sosy. Jeden, to tajski odpowiednik sosu BBQ, a drugi to bardzo mocny sos na bazie ciemnego sosu sojowego i papryczek chili, którym tylko skrapiamy mięso i ryż polany sosem.