Krewetki z makaronem z fasoli mung zapiekane w glinianym garnku – kung op wun sen

Nie pamiętam ile już razy przyrządzaliśmy to danie, prawdopodobnie około 10 razy. Potrawa na pozór bardzo prosta, ale technika jego przyrządzenia i specjalny garnek wymagały od nas długich przygotowań, przemyśleń i w końcu eksperymentów.

Aby zacząć w ogóle myśleć o przyrządzeniu kung op wun sen, tak jak i wcześniej już przez nas zaprezentowanej tajskiej kiełbasy, czy ryby w solnej skorupce, musieliśmy sprowadzić na Islandię tajski piecyk węglowy tao. Te trzy potrawy musiały czekać z realizacją zanim go nie zdobędziemy. Nie było łatwo i minęło wiele czasu, kiedy wreszcie tao zasilił nasz zbiór azjatyckich kuchennych akcesoriów. Choć mogliśmy już bez problemu zająć się kiełbasą i rybą, to ciągle zapiekany makaron z krewetkami pozostawał tylko w dalekich planach. Trzeba było zdobyć jeszcze chiński gliniany garnek. Kiedy znaleźliśmy wreszcie chętny wysłać nam go sklep i odczekaliśmy swoje na przesyłkę, okazało się, że garnek pękł podczas transportu. Nic dziwnego, był niczym nie zabezpieczony, w cieniutkim pudełku, a o bardziej kruchy materiał jak glina nie trzeba. Taki garnek gdy ma jakiekolwiek, nawet prawie niewidoczne pęknięcia, nie nadaje się do użytku, więc musieliśmy znów czekać, aż otrzymamy nowy egzemplarz.

Gotować w nim nie mogliśmy, ale ćwiczyliśmy już jego obsługę. Garnek trzeba namaczać przed każdym użyciem, a przed pierwszym w szczególności. To dlatego, by glina nie rozpadła się podczas zapiekania. Nie można też jednak włożyć do ognia ociekającego wodą garnka, więc trzeba zostawić go do samoistnego wyschnięcia. Garnek ma być nasiąknięty wodą wewnątrz, ale z zewnątrz ma być suchy. Namaczaliśmy, suszyliśmy, obserwowaliśmy, przygotowaliśmy się teoretycznie :) Dokładny opis używania chińskiego garnka znajdziecie w naszym dziale Akcesoria.

Kiedy przyszedł nowy garnek, mogliśmy rozpocząć. Na wszelki wypadek zaczęliśmy od najprostszej i najbezpieczniejszej dla garnka metody – zapieczenia potrawy w piekarniku. Danie wyszło całkiem niezłe, choć musieliśmy eksperymentować na własną rękę, bo przepis nie podawał metody piekarnikowej, tylko na żywym ogniu. Wyczytaliśmy gdzieś, że garnek tego typu nie lubi gwałtownych zmian temperatury, więc mimo zapewnień producenta, że powinien przeżyć taki szok, bezpieczniej było sprawdzić wkładając garnek z daniem do zimnego piekarnika i nagrzewać go do temperatury maksymalnej. Oczywiście czas nagrzewania wydłużał czas pieczenia potrawy i to też musieliśmy dopracować w paru próbach.

Powstało pytanie: dlaczego przepis nie radzi nagrzać garnka przed umieszczeniem nad rozżarzonym węglem? Nie wiem, ale w tych sprawach bezgranicznie ufamy Andy’emu Rickerowi i choć wcześniej baliśmy się o garnek, w następnej próbie włożyliśmy go bez wahania wprost do gorącego piecyka tao. Po paru minutach danie zaczęło wspaniale skwierczeć i pachnieć, był to dobry znak zachodzącej karmelizacji boczku oraz gotowania się krewetek, warzyw i makaronu w oparach aromatycznego sosu i przypraw. Kiedy po wyznaczonym czasie podniosłam pokrywkę i zamieszałam danie, byłam naprawdę pod dużym wrażeniem tej metody gotowania. Dym węglowy przenika przez pory gliny i dodatkowo wędzi naszą potrawę! Pachniała dymem, pachniała wspaniale. Warto było posłuchać naszego guru i cierpliwie poczekać na te dwa akcesoria, które razem tworzą niezastąpiony duet do wykonania kung op wun sen.

Choć krewetki z makaronem zapiekane tą metodą okazały się idealne, nie mieliśmy dość eksperymentowania z tą potrawą. Wpadliśmy na szalony pomysł wykorzystania do tego celu islandzkiego ciepła wulkanicznego. Przeczytajcie nasz felieton: „Naturalny, wielki islandzki piekarnik”.